دِل رُوندائے تِیرا آ وِیندائے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔جَداں سجنڑخَیال نماشیں

تِیری سِک توں اَکھیں چو ہنجواں دے وَاہندِن پَرنال نماشیں

مَن عَرضِی ہِک واری ہَٹنڑ دِی کر۔۔۔۔۔۔۔۔۔ مِیرا بھائیوَال نَماشیں

الّلہ وَاسطے رَد نہ کر چُھوڑیں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔مِیرا دَرد سوَال نَماشیں




اِس فیشن سِر گئے کر چھڈیائے عزتاں نوں آنڑ پامال اے ۔

رہیا کوئی نئیں اکھ اچ شرم حیا دھیاں کھُول کے ٹُردیاں وال اے ۔

پیو پُتر وی فلماں رل کے ویدھن دھیاں بھیناں لئے کے نال اے ۔

انجیں عاجز رُوندا پٹدا راہنداں تیری کائی نئیں گلنڑی دال اے ۔






ہک تیر لگا وچ سینے دے کئیں خبر نہ ہئی جو کئیں مارئیے​

میڈے سنگتاں آکھیا پکڑ گھنو اوں ظالم کوں ایہ جیں مارئیے​

میڈے سامنڑے غیر جو گزرے ہن میں آکھے یار انہیں ماریئے​

اُتوں چن شاکر دا پہنچ گیا، فخریج تے آہدے میں ماریئے​




اج نال سبب بے دھیانی وچ ہویا گزر پُرانیاں راہاں توں۔

اک ٹاہلی ویکھی۔عمیر ۔چھنگیندی کسے وال چا پٹیا ہاں توں۔

کوئی گزریا ویلا یاد جو آیا پیاں ہنجواں لُہڑ پلکاں توں۔

کائنات دے سُکھ قربان کراں اُس ہِک مرلے دی چھاں توں۔