اے دنیا والے پاگل نے.جہیڑے عاشق نوں سمجوندے نے.
جہیڑی آگ نہ بجدی سمندراں توں.
اونو پھوکاں مار بجھاندے نے.
چٹے وال وی آ گئے پر توں نہ آئیوں تینوں بهل گئے عہد وفا دے ..
ہتهہ سنگت دا نپ کے مڑ قابو رکهنڑا ایہے قول ہوندن شرفاء دے ..
سانگا رکهہ کے سانگے پال سدیویوے ساڈے ظرف ہن تهڈیوں لاں دے ..
اس موڑ تے چهڈیاں ای "نور سمند" نوں پلے رهے نہئ بهرم انا دے ..
تیری اکھ وچ شالا ہنج نہ ویکھاں۔کراں جند تیتھوں قربان ایں
گلاں ہولیاں ہولیاں کیوں پیا کرداں۔کے بنڑیا ائی میری جان ایں
تیرا چہرہ کیوں مرجھایا ہویا ائے۔ایڈ کملیا کیوں حیران ایں
اجاں قاسم جعفری جیندا ائے۔نہ ہویا کر پریشان ایں
بیلی آپ بنڑائے ھانی بھج بھج کے دلا ہنڑ پچھتاوا کر نئیں''
اے وقت ھا پہلے سوچنڑ دا رکھ حوصلہ بالکل ڈر نئیں''
تے گل ٹھیک اے یار سیانڑیاں دی کدی ہوندی ذیر ذبر نئیں"
جیڑے لگدن بوٹے گملیاں وچ او بنڑدے قطعن شجر نئیں۔
تو وی رب دے حکم دا پابند ھوسیں تائیں یاد بھولا نہوں سگدا
تیرا ٹھیک اے قاسم فرض جو ھویا اوندی گل پرتا نہوں سگدا
پر تیری منت کرینا اج ٹل ونج وت فرض نبھا نہوں سگدا
کل رات نوں بانگاں دو دے لئ اج بانگ چوکا نہوں سگدا
----------
کسے روندی اکھ دے فلک اتوں ہک ہنج رخسار تے وہہ گئی
..
پہلے موڈھے تے وت چولے تے نا سنبھلی بھوئیں تے ڈھہہ گئی
..
جویں میت تابوت وچ آویندا انج خاک دی گود اچ بہہ گئی
..
ہک وار حیات ۔اتھوں دھوں اٹھیا وت شکل سیاپ توں رہ گئی....
......توجہ
توں سک دی بوٹی توں کھوہ کے مینوں گلاب دیویں تاں رات راہناں.
مکا کے سارے بہانے مینوں جناب دیویں تاں رات راہناں.
میں پڑھدا راہساں توں چہرے آلی کتاب دیویں تاں رات راہناں.
سوال میرے نہ میرے حق اچ جواب دیویں تاں رات راہناں.
مینوں آپنڑاں ادھارا جھٹ ھک شباب دیویں تاں رات راہناں.
سال سارے دا پچھلا مینوں حساب دیویں تاں رات راہناں.
توں میری اکھیں نوں جلوہ ویکھنڑ دی تاب دیویں تاں رات راہناں.
تار گڈھ کے حضور مطرب رباب دیویں تاں رات راہناں.
ہاشمی# اج میخانے آلے ہلا کے مٹکے جگا کے مستی توں اکھ دے جام اچ نظر ملا کے شراب دیویں تاں رات راہناں.
No comments:
Post a Comment