poetry web 2

او بھاوے تو بندہ سر تو ہل واہ چھوڑے تیرے نال ونجاونی میں نہیں
در در دیاں ٹھوکراں جھل جھل کے تیری سنگت ونجاونی میں نہیں
تو بیشک وہڑے وکھرے کرکد فرق دی پاونی میں نہیں
زر مال تے 'درد' معمولی گل اے تیتھو جند سرفاونی میں نہیں




میرا مالک میریاں مرضاں دا___!
نگران وی تؤں لقمان وی تؤں
تے نالے ابن آدم ہونڑ دا _______!
سامان وی تؤں ، پہچانڑ وی تؤں
کائنات دے چودہ طبقاں دا ___!
سلطان وی تؤں ، یزدان وی تؤں
کیہڑا خوف اے سانؤں محشر دا
سائبان وی تؤں ، رحمان وی تؤں




ہک حسرت ھا میری اکھیاں توں __ ہنجواں دی بھیڑ ہٹاؤ ھا *؟**
میرے وطن اداس دی مٹیاں تے ^__ آ قدم رنجا فرماؤ ھا *،*،*



اٹھ پہر دی "" عابد * زندگی ھا _ پردیس دے شوق گھٹاؤ ھا *،*،*
میرا دل افغانستان دے وانگ ہے ___ ہمدردیاں کانڑ تاں آؤ ھا *،***





میرے دل عراق دے باڈر تے ہسڑاں دی چھڑی ہوئی جنگ اے
کسے اجڑے بصرہ شہر وانگوں راہندی وسنڑ دی روز امنگ اے
تیرے باہج غریب دا منڈرا حال اے نبھے رو رو ہک ہک ڈنگ اے
جداں فاتح ہوسی تیرے سنگ اچ سائرؔ اللہ پاک چھڑیسی رنگ اے





کالا سوٹ تے سوہنڑیاں زلفاں دا پرکشش نظارہ ماشاءاللہ
مکھ سندر تے نین نشیلے ہن جیویں چن تے تارہ ماشاءاللہ
اتوں ٹور نوابی جند کڈھدی انداز پیارا ماشاءاللہ
نایاب دا سجن پیارا اے سارے دا سارا ماشاءاللہ

ھووی غیر دا پیار مبارک چن ونج غیر وسا میکوں دھائیں نہ ڈے
بہوں ڈکھ تھیندے تاں تھیونڑ ڈے ونج غیر وسا میکوں دھائیں نہ ڈے

تیڈی بخت نوں یار زوال نہ آویے کدی لوڑ دی تھوڑ وی نہ آوی
تیڈی جھوک تے ۔اصغر ۔جھمراں جاگے تھیون
کدی غم دی شام وی نہ آوی


ڈینہ ازل کولوں میری فطرت دی کیتی خالق انج تجویز اے۔
ساری عمراں سجدہ گاہ پئی سمجھی اساں دلبر دی دہلیز اے۔
انہاندے ازن شریف کوں جاں جاں جاتا اساں ورد اتے تعویز اے۔
انہاں تاں تاں سمجھیا راء سائؔیں نوں ہر چیز توں سستی چیز اے۔



کسے مخلص دے کـردار اُتے ناجائـز کـریندا شک نئیں
نئیں منصف کیس سزا کردے لگے جے تائیں جرم دا پک نئیں
آپوں کسیاں جانڑ کے ""اختر ""نوں تیری اکثر پـوندی تک نئیں
انج ڈهاک تے چاڑ کے سنگتاں دا چن تــــــوڑ سٹیندا لک نئیں



کیا پچھدیں حال حوال ساڈے
تیکوں حال سنڑاواں رو پوسیں

ھن زخم ھزاراںھاں دے وچ
تیکوں ھک ڈکھلاواں رو پوسیں

میڈی کمر نیوا گئی درداں توں
ہتھ کمر توں چاواں رو پوسیں

جیڑے گزرن حال ناں پچھ شاکر
اوھے یاد ڈیواواں توں رو پوسیں



جیویں ہتھ دیاں انگلیاں ہک جہیاں نہی ---- انجے ذہن ضمیر الگ ہوندن
کئیں مخلص ہوندن سجنڑاں لئی --------کئیں وقت گزاری ٹهگ ہوندن
کئیں ویہدن پچهلیاں نبهیاں نوں -----کئیں بشر حسیب لائی لگ ہوندن
جہڑے خون حلالی لوگ ہوونڑ --------- سجناں دے سر دی پگ ہوندن

پُھٹی سنگت دے دکھ تو کوئی شک نہیں دل کملے روندیاں راہنا ایں
الطاف اس بانہہ تے سئون دے عادی میرے صبر نو کوہندیاں راہنا ایں
مجبوریاں ٹھیک ہے مِلن نہ دیسن آکھیں شکل نوں لوہندیاں راہنا ایں
اک اودر پئون دا جُرم آساتھوں ساری زندگی ہوندیاں راہنا ایں

تقدیر دے رکھ تے سکھ دا پکھنو بیٹھا
فکر کولو تھک تھک کے۔

کر پردہ ساویاں پتراں دا
لیوے خوف توں ساہ ڈک ڈک کے,

ہر شاخ سنہری سپ بنڑ کے
لوں لوں ڈنگیا تک تک کے,

وت عابد خاک تے انج جھڑیا
جیویں پھل ڈھاندن پک پک کے.



ایہا رات انا دی قاتل گزری ریہا لرزہ تن بے تاب اچ
جیویں کوئ شہزادہ خوشیاں دا پھسے ظلم دی کہیں گرداب اچ
میری جان لباں تے آ گئ ھائ اوہندا سر ھا گود جناب اچ
لکھ شکر ،منور، اکھ کھل گئ نئ تاں جند مک گئ ھائ خواب اچ


اساں شوق دا تکنڑاں تساں غور نہ کرنا ھن سب غربت دیاں ماراں
میں ویکھاں ھا میتھے بخت ھوندا میتھوں رسیں ھا چار ڈیہواراں
تینوں نویاں سنگتاں اچ جاہ مل گئ تائیں کنڈ کیتی سرکاراں
تیری نیت دے رخ تبدیل ڈٹھے تائیں درد چا منیاں ھاراں.


خط پڑھدیاں نال میں رو پونداں ھوندے عجب سوال تہاڈے؟
میں تاں پچھدا راہندا وسدیاں توں آۓ گئے توں حال تہاڈے؟
بھلا ھو سگدائے میرے ذہن توں لہون میراسجنڑ خیال تہاڈے؟
بت چیت "حیات" دا جتھے ودا رھے دل ھوندائے نال تہاڈے.

نت چا کے میں تصویر تیری، میرا سجنڑ سوچیندا راہنداں.
کدی اکھیاں تے کدی سینے تے، کدی یار چومیندا راہنداں.
اے نئیں دے درد ونڈیندی، انجے منت کریندا راہنداں
کتھے فوٹواں نال گزارے ہوندن، جھلا دل ولچیندا راہنداں



توں آپ نوں آپ جو لکھ سگنایں تیری مرضی اے آپ نوں جو لِِکھ
بھانویں ہک لکھ نازل ہوندیاں تائیں یا بعد نزول دے دو لکھ
وت دُوہوں چوں پیدا خلقت دا بنڑ کاتب سکھ یا سو لکھ
بھانویں دل مجروح دیاں ہسڑاں لکھ پر جیٹھ دی لازمی لو لکھ



ہر بشر سلام دے لائق نئیں ہوندا کجھ پرکھ کے سجنڑ بنڑائے کر...
بھولا بنڑ نئیں مُلکھ شکاری ہئی اندازے غلط ناں لائے کر...
کئی سجنڑ دے روپ اچ دشمنڑ ہوندن ناں گل نال ساقی لائے کر...
کئیں ہتھ کرویندِن سپ وانگوں ہتھ ویکھ کے ہتھ اچ پائے کر..


ہتھوں چھٹن جے درد حلالی سنگتی ۔ جیونڑ دے تھر نہی راہندے
بھج ویندے نی میلے خوشیاں دے ۔ بارونڑق گھر نہی راہندے
اُداں پوندے نی مُل پروازاں دے ۔جداں ثابت پر نہی راہندے
سجنڑاں دے سیک اُجاڑ چھوڑیندن ۔ بندے طاقتور نہی راہندے

ہر لفظ میں مطلب ہوتا ہے ۔۔❤
ہر مطلب میں فرق ہوتا ہے
سب کہتے ہیں کہ ہم ہنستے ہیں بہت ۔۔۔۔
لیکن۔۔
ہنسنے والوں کے دل میں اکثر بہت درد ہوتا ہے


زرا روکو یار جنازے کوں آئیاں میت چوں ایہ صدائیں
زرا ٹھہر ونجوں متاں آ جاوے بے وارث میت دا سائیں
تینوں قسم ریاض دے اجڑن دی نہ لاش تے اشک بہائیں
تیرا وینڑ آوسی کھل بند ویسن بے تاب ھو ویسن باہیں

متاں کہیں صورت وچ مل پوویں ایہو خیال جو آئے ودے پندے ہائیں:

کڈیں ایں در تے کڈیں اُوں در تے ہر در کھڑکائے ودے پندے ہائیں:

کئیں خیر چا پائی کشکُول دے وچ کئیں جھنڑک الائے ودے پندے ہائیں:

(( دلنُور )) پِننڑ کوئی پیشہ نئیں تیڈے عشق پنائے ودے پِندے ہائیں...!!!





اج ویکھ سکول تے یاد آ گئے تیرے ویلے سجن پڑھائی دے

انجیں شک پوندا اے تیرے چولے تے ہین اجے وی داغ سیاھی دے

کدیں سوچیا نا فنکار ھاسے کاغذ قلم سیاھی دے

مینوں کوئی نہ پتہ جو کرنے پوسن اے پرچے حل تنہائی دے










تیتھوں نکھڑ کےمیں کیہڑےکم دا ہاں وتھوں کیہڑے پیچ تے گھتاں،؛"؛،

کوٹھےدردکھلوندین ایریاں تے لکھ پکیاں ہوونڑچھتاں،؛"؛،

پرواہ نئیں نت لتڑینداوت اکھیاں تےدے پیالتاں،؛"؛،

میں پاگل آں تیرےنال ونجاکے ساری زندگی روندا وتاں،؛"؛،




کون آندا اے سجن وفا نہیں کردے _ میرا دلبر "صاحب وفا " اے ..

کر چهڈ دا اے نظر" انداز '' خطائیں _ ایڈا نیت دا یار صفا اے .*،

ایهوں موجب اے میری زندگی دا _ ایہوں رب دی خاص عطاء اے ..*

میرے دل دی پیڑ دا * نورسمند__ دراصل او آپ دوا اے ..*،....









لا چھوڑ رسیمے نت نت دے کیوں آنڑ شریک #ہساۓ نی۰

ضد چھوڑ انہاں نوں ویکھنڑ دی انہاں ہور چا سجنڑ #بنڑاۓ نی۰

کدی وقت پرست نئیں مخلص ہوندے انجے کملیا دھوکے #کھاۓ نی۰

ہک شاکر نئیں برباد ہویا انہاں کئ پۓ سجن #رلاۓ نی









انجے کر چا جیویں تینوں اپنڑے آدھن _سَکیاں دے ڈار چوں پُھٹ نئیں،؛"؛،

میں تاں غیر آں غیر سٹی ویندن__ اپنڑے پروار توں پُھٹ نئیں،؛"؛،

رج قربت مانڑ قبیلے دی __ کئیں رشتہ دار ‎توں پھٹ نئیں،؛"؛،

میرا ساہنگا "درد" خزاں دے وانگ ھئی__ میرے مگر بہار توں پھٹ نئیں،؛"؛،

ـــــــــ مٹھہ ڈھولا ــــــــ

پھٹ ونجنڑ نصیب اچ لکھیا ہائی نہ پھٹدے پھٹدے پھٹ گئے
حامی ہائی تقدیر وچھوڑیاں دی ہتھ چھٹدے چھٹدے چھٹ گئے
سکھ چین قرار تے امن سکوں دکھ لٹدے لٹدے لٹ گئے
ہسڑاں دے خرم طوفاناں وچ ساہ کھٹدے کھٹدے کھٹ گئے


ﮐﺪﯼ "ﺩﺭﺩ" ﮐﺘﺎﺏ ﻭﯾﮩﺎﻧﮍﯼ ﺭُﺕ ﺩﯼ
ﺍﻟﻠﮧ ﻭﺍﺳﻄﮯ ﭘﮭﻮﻝ ﭼﮭﻮﮌﯾﻨﺪﻭﮞ

ﻣﯿﺮﺍ ﭘﯿﺎﺭ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﯼ ﺗﺮﮐﮍﯼ ﺗﮯ,
ﺑﻨﮍ ﻣﻨﺼﻒ ﺗﻮﻝ ﭼﮭﻮﮌﯾﻨﺪﻭﮞ

ﮨﮏ ﭼﮭﯿﮑﮍﯼ ﺩﯾﻦ ﺩﮮ ﺑﻌﺪ ﺑﮯ ﺷﮏ,
ﮐﮑﮭﺎﮞ ﻭﺍﻧﮕﻮﮞ ﺭﻭﻝ ﭼﮭﻮﮌﯾﻨﺪﻭﮞ

ﺳﺎﻧﮕﮯ ﻣﻮﮐﻨﮍ ﺩﺍ ﺷﻐﻞ ﺟﮩﺎﻥ ﻧﮧ ﻭﯾﺪﮬﺎ,
ﺗﻮﮌﮮ ﺭﺳﻤﯽ ﺑﻮﻝ ﭼﮭﻮﮌﯾﻨﺪﻭﮞ


دل تھکا ہویا کسے دیاں مونجھاں دا ہنڑ فقط سہارے منگداۓ۰

دل میں مجبور دے وس کوئ نیئں سکھ پچھلے پہرے منگداۓ۰

انج تھکا ہویا بے کس زندگی تو لمے جانڑ کے کارے منگداۓ۰

ہاموں گردے ویچ کے سجنڑ مناواں اوہ وی ملکھ ادھارے منگھداۓ



تیری سجنڑں جدائی اچ رو رو کے پیا اوکھے وقت گزاراں
تیھتوں نکھڑں کے بلکل نہیں نبھدی ہوئی زندگی وانگ بیکاراں
پی پی کے زہر جدائیاں دے اکھیں رونڑ نیر قطاراں
ہنڑں ول آ "رقمی" وطناں تے پیا سدھ ھسڑاں دے ماراں


تیرے حُسن تے بیلی لِکھ چھوڑی اساں کملیاں ہور کتاب اے۔
تیرے ہونٹ گلابی ذُلف سیاہ چہرہ کھلیا وانگ گلاب اے۔
تیرا تکنڑا زخمیؔ مار گھتیندائے اُتوں ٹُرن دا ہُور حصاب اے۔
تینوں رب سائیں اِیہو جہیا حُسن دیتائے تینوں ویکھنڑا ڈھیر ثواب اے۔